Szukając informacji o błaźnie Jakubie kupiłem “Rapsodię świdnicką” ,ale zainspirowany makulekturowymi historiami Alfatoola przy okazji, za kilka złotych, również 

“Blizny dzieciństwa” W.J.Grabskiego. Jaka historia łączy rodzinę księcia Bolka II i rodzinę Grabskich? Rodzina księcia Bolka II darzyła dużym zaufaniem swojego błazna, podobnie jak Grabscy swoją guwernantkę, fraulein Gertrudę:    

“...bo to była jej pierwsza praca zarobkowa i od razu na obczyźnie, pochodziła bowiem z Wrocławia, który nazywała Breslau.

Nie wiem, kto ją nam zarekomendował, gdy rodzice postanowili dać nam na wakacje guwernantkę z obcym językiem uznając za najważniejszy niemiecki, chociaż przed nami w pokoleniu rodziców stale rezydowała w Borowie mademoiselle z Francji.

Fraulein Gertruda była jakby negatywem ideału wieśniaczego dziewczęcia. Korpulentna blondyna o pospolitych rysach i spierzchnietej od wiecznego mycia cerze. Ubierała się po sportowemu, gimnastykowała po szwedzku, zdyscyplinowana, rzeczowa i wścibska, wszędzie myszkowała, nawet w gabinecie tatusia, gdyśmy ją tam z Waciem zaskoczyli ukrytą pod biurkiem, tłumaczyła, że w koszu szuka znaczków pocztowych na wyrzuconych kopertach, gdyż jest filatelistką. Chętnie rozmawiała po niemiecku z panem Hofmanem i z Szają, a Szaja jak wszyscy Żydzi umiał się po niemiecku dogadać. Fraulein nawet na wsi znalazła takich, którzy znali jej rodzinną mowę: starego Cynkiera pastucha i Kassla stelmacha, chociaż oni nie bardzo lubili Niemców..”

“Skacząc naprzód o pięć lat, wspomnę,że pod koniec wielkiej wojny, gdy szukałem w urzędzie niemieckiego komendanta Warszawy śladów mojego ojca, którego w jakiś czas po naszym powrocie z Rosji żandarmeria niemiecka porwała z ulicy, a młody książę Janusz Radziwiłł poradził mi, jak i gdzie szukać, na korytarzu biura niemieckiego generała hr. Lerchenfelda, któremu miałem powierzyć paczkę dla uwięzionego, spotkałem najmniej spodziewanie panne Gertrudę w mundurze feldgrau. Ona pierwsza poznała mnie i przywitała niemal z radością, pomogła mi załatwić pomyślnie sprawę, obiecała dopilnować, by paczka dotarła do celu, rozmawiała ze mną po polsku, jak nigdy w Borowie. Stąd wnoszę, że pierwsza praca Gertrudy właśnie w Borowie nie była korepetycja zarobkowa, lecz fragment pracy wywiadowczej, inwigilacja wybitnego przedstawiciela kraju, w którym już wówczas kajzerowskie Niemcy planowały swoje panowanie.”

Biorąc pod uwagę,że Pan Gabriel Maciejewski pytał ostatnio, kto doradza prezesowi Kaczyńskiemu? zastanawiam się czy w gabinecie prezesa Kaczyńskiego nie myszkuje czasem  jakaś filatelistka lub jakiś filatelista. 

 We wspomnieniach W.J. Grabski pisze o swojej rodzinie w ten sposób: 

“ W końcu XIX wieku nie było chyba w Polsce familii oddanej bardziej socjalizmowi niż nasza. Tym bardziej ,że do Grabskich z Borowa dodać należy ich kuzynów Pestkowskich, z których jeden poważną, choć nie głośną, rolę odegrał w sztabie twórców państwa radzieckiego.”

Prawdopodobnie chodzi o Stanisława Pestkowskiego.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Pestkowski

Ostatni fragment wspomnień który chciałem przytoczyć:

“Łez w oczach ojca nie widziałem, raczej miękki blask za szkłem okularów, a wspominam to tak dokładnie, by zanotować rozmowę, jaką miałem dziesięć lat pozniej z marszałkiem Francji, Ferdynandem Fochem, gdy odwiedziłem go z marszalkiem miedzynarodowej Unii Studentow, Jankiem Balińskim, w Pałacu Inwalidów w Paryżu. Marszałek Foch spytał mnie zaskakująco, czy widzialem łzy w oczach swojego ojca, a na moje zaprzeczenie rzekł, że on widział monsieur Grabski płaczącego, gdy w hotelu Spaa namawiał go prywatnie, aby wyraził zgodę, na projekt lorda Curzona dotyczący granicy polsko-rosyjskiej, bo tylko taka zgoda zjedna dla polski Lloyd Georga, czyli Anglie, od której zależy niezbędna pomoc, jakiej nasz kraj potrzebuje do zachodu.”

	Gotoxy76
	5 marca 2024 10:06